نکاتی اندر حقایق دعای جوشن کبیر

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

مباحث زیر پیاده شده سلسله جلسات استاد چیت چیان در باب دعای جوشن کبیر در برنامه ی "با من نگاه کن" است که به دلیل جذابیت زیاد این صحبت ها برای خودمان، تصمیم گرفتیم در وبلاگ قرار دهیم تا همه ی دوستان قبل از شب قدراستفاده کنند.

به امید آنکه انس با دعای جوشن کبیر در ما نیز فاطریتی ایجاد نماید...

 

جلسه ی 1:

دعا ، قران صاعد است یعنی قرائت قرآن در ما منجر به شناخت و فهمی می شود که تبدیل به عمل شده و این عمل ما را بالا می برد. خواص دعای جوشن کبیر نیز زمانی است که تمام عرصه های وجودی ما را فرا بگیرد و این قدر تکرار شود که قلب ما ذاکر به اسما الهی شود و لحظات زندگی مان با این اسما بچرخد.

شان نزول دعای جوشن در روایات مربوط به یکی از جنگ های سخت رسول اکرم (ص) است که در کشاکش جنگ حضرت جبرییل بر پیامبر نازل می شوند و می فرمایند: "خداوند برای تو زرهی هزار گره از اسما خود نازل نموده تا تو را از هر نقص و شری دور بدارد."

فراز " الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب" یعنی دعا و جوشنی که هر آتشی را از ما دور می دارد و این آتش از نفس خود ما ایجاد می شود. دعای جوشن کبیر نهایت برد و سلام و روح و ریحان است که انسان را از هر حرارت آتش گونه ای دور میدارد.

 

 

جلسه ی 2:

اسم، نشانه ای است که دلالت می دهد به مسما. مسما در فرهنگ قرآن، حقیقی است. یعنی مسما این قدر در آن اسم تجلی پیدا کرده است که انسان تا یاد آن اسم می افتد ناخودآگاه مسما در نظرش جلوه گر می شود؛ بدون هیچ قراردادی!

مثلا با دیدن H2O انسان ناخودآگاه یاد رفع عطش می افتد. پس H2O یا آب اسمی است برای رفع عطش.

اسماالله یعنی تجلی رحمانیت خدا، تجلی رحیمیت خدا، تجلی علم خدا، تجلی ربوبیت خدا و...

و اما رابطه ی ما با اسما چیست؟

بسم الله الرحمن الرحیم؛ باسم الله الرحمن الرحیم؛ به اسم الله الرحمن الرحیم؛ به استعانت از اسم الله الرحمن الرحیم. در واقع زندگی ما سراسر نیازهایی است که برای برطرف شدن این نیازها، نیازمند اسما الهی هستیم؛ یعنی تجلیات آن نیازها. مثلا اگر کسی نیاز به لطف دارد پس باید به اسم برطرف کننده ی لطف که لطیف است استعانت بجوید و همین طور نیاز به رحمت، علم، قدرت و... .

این نکته بسیار مهم است که به ازای هر اسمی در دعای جوشن کبیر در ما نیازی وجود دارد که به واسطه ی آن نیاز آن اسم برای ما متجلی می شود. اگر نمی توانیم از دعای جوشن کبیر استفاده کنیم به این دلیل است که به این اندازه نیاز در خودمان احساس نمی کنیم. پس این بار می توان دعا را با این سوال که چه نیازهایی در من وجود دارد مطالعه نمود.

 

 

جلسه 3 :

آیا تا به حال در زندگی نیازی داشته اید که همانطور نیاز بماند و بماند و هیچگاه رفع نشود ؟!چه احساسی به شما دست می دهد ؟ حسرت عدم رفع این نیاز پس از مدتی به آتشی در وجود انسان تبدیل می شود؛ آتش حسرت ، آتش حسادت ،آتش کینه  و... . درواقع با کمی دقت متوجه می شویم که ریشه خیلی از حسادت ها، نیازهایی بوده که برطرف نشده است و درون فرد به شعله ای تبدیل می شود که چشم دیدن آن توانایی را در فرد دیگری ندارد و همین طور آتش کینه و در حداقل حالت آتش حسرت است؛ یک عمر آه جگر سوز افسوس... . پس اینکه گفتیم دعای جوشن واسطه دور کردن هر نوع آتشی از ماست یعنی خدا هزار اسمش را در اختیار ما قرار داده تا 1000 نیاز ما با این اسما رفع شود و تبدیل به آتش حسرت و کینه نشود و اینگونه خدا ما را از نار درونمان خلاصی می بخشد که اگر درون ما آتشی نباشد هیچ نار بیرونی عذابمان نخواهد کرد.

 

 

جلسه 4 :

ارجاع نیازمندی ها به اسماء یعنی چه ؟

هر اسمی برای برطرف کردن هر نیازی یک راهکار مشخص  دارد. برای این که این نیاز به آن اسم برسد باید آن راهکار مشخص را شناخت. برای شناخت این راهکارها دو حبل متین، قرآن وعترت  و عقل، در اختیار انسان قرار داده شده است. مثلا برای پر کردن نیاز به رحمت با اسماء رحمانیت و رحیمیت در سوره ی حمد راهکار " ایاک نعبد و ایاک نستعین " ارائه شده است و از این سیر است که نیاز رحمت در وجود ما مرتفع می شود.

در این ایام برای نیاز های همه دعا کنید؛ چه نیازهایی که می دانند و چه نیازهایی که نمی دانند... .

 

 

جلسه 5 :

100 فراز دعا به حدود 21-22 نوع دسته فراز تقسیم می شوند که حدود 4-5 بار تکرار می شوند. از این جلسه به بعد هر جلسه یکی از انواع فرازها مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

نوع 1 : فرازهایی که درآن پس از "اللهم انی اسئلک باسمک " اسماء تکی خداوند کنار هم قرار می گیرند مثل فراز ابتدایی دعا :

" اللهم انی اسئلک باسمک یا الله یا رحمن یا رحیم یا کریم یا مقیم یا عظیم و.. "

در رابطه با این فرازها به دونکته معرفتی باید توجه نمود: 

1- تک تک این اسما با مقدمات ذکر شده اند. مطالب جلسات پیش را در نظر بیاورید. اگر خداوند کریم است پس من حتما نیاز به کرامت دارم پس باید روش رسیدن به کرامت از طریق اسم کریم الهی را پیدا کنیم. یا اگر خداوند عظیم است یا علیم یا حلیم یا حکیم پس من نیاز به عظمت، علم، حلم و حکمت خواهم داشت.

2- نکته دوم توجه به ارتباط این اسما با هم است. چون اسم هایی که در این فرازها با هم ذکر می شوند اسمایی هستند که مطالعه ی آنها در ارتباط با هم خیلی اطلاعات زیادی به انسان می دهد. مثلا این که الله بودن خداوند چه ارتباطی دارد با رحمن یا رحیم یا کریم یا مقیم و... . مثلا ارتباط  کریم با الله به این صورت است که خداوندی که بخشنده است ، بخشندگی او این گونه نیست که احساس کم آوردن و نقص کند و ناچار به کنترل بخشش شود یا اگر علیم است علم او باعث نمی شود که به خاطر دانستن اشتباهات انسان ها از کوره در رود زیرا علم او همراه با حلم است پس صبور است و این حلم هم همراه با حکمت است یعنی مصلحت تولید می کند.

 

 

جلسه ی 6:

نوع 2:مدل مضاف(اسم خداوند) و مضاف الیه (وصف دیگری)

" یا دایم البقا، یا سامع الدعا، یا واسع العطا، با غافر الخطا"

این مدل دعاها بستری را توصیف می کنند که می تواند خیلی خوب آن اسم خدا را جلوه دهد. مثلا اگر ذهن ما به سمت دعا رفت این صفت سامع الدعای خدا برای ما متجلی می شود پس نیاز به دعای ما را یک سامع الدعایی می شنود. یا در رابطه با خطا یک غافر الخطا این خطایا را می پوشاند. این فرازها خیلی در رابطه با نیازهای ما علنی و بدیهی هستند. در واقع ما نیاز به وفا، دعا، بقا، عطا، خطا و..داریم و رافع نیاز هم مشخص شده است.

 

 

جلسه ی 7:

نوع 3: مدلی که نسبت دو اسم را مشخص می کند. یعنی یک اسم از اسم دیگر استفاده می کند برای کار خودش. یا اسمی به اسم دیگری تکیه کرده است.

" یا من انعم بطوله (نعمت دارد در عین طول)، یا من اکرم بجوده (کرامت دارد به واسطه ی بخشندگی)، یا من تعزز بقدرته(عزت دارد به واسطه ی قدرتش)"

این فرازها از این نظر خیلی مهم اند که ربط بین اسما الهی یا ربط بین نیازهای ما را برایمان مشخص می کنند. مثلا در عبادت، یا من قدر بحکمته یعنی خدا به واسطه ی حکمتش تقدیر می کند پس ما هم اگر در زندگی نیاز به برنامه ریزی داشتیم قبل از آن باید نیاز به حکمت را در خود پر کنیم. یا اگر احساس نیاز به عزت کردیم باید اول نیاز به قدرت را رفع کنیم و ... .

این خیلی فوق العاده است که یک نظامی به ما بگوید اگر این نیاز را دارید باید قبلش این نیاز را برطرف کنید. پس از این مدل برای شناخت نیازمندی های نیازهایمان استفاده کنیم.

 

 

 

جلسه 8:

نوع 4:فراز هایی که نه دو صفت بلکه سلسله ای از صفات را به هم وصل کرده اند:

"یا من هو فی عهده وفی، یا من هو فی وفایه قوی، یا من هو فی قوته علی ،یامن هو فی علوه قریب ،یا من هو فی قربه لطیف ، یا من هو فی لطفه شریف ،یا من هو فی شرفه عزیز ،یا من هوفی عزه عظیم ، یا من هو فی عظمته مجید ، یا من هو فی مجده حمید ،سبحانک یا لا اله الا انت، الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب"

این فراز ها ارتباط سلسله وار صفات خدا را برای ما مشخص می کند که می تواند ارتباط سلسله وار نیاز های ما را برایمان مشخص کند. پس ما اگر احساس نیاز می کنیم به عهد و پیمان، باید در ما وفا شکل بگیرد. اگر قوت می خواهیم باید علو در ما شکل گیرد... .

این فراز ها برای خودشناسی فوق العاده هستند. برای اینکه به ما بگویند کدام صفات ما به چه صفات دیگرمان بند است و سر از کجا در می آورد . برای درست کردن یک صفت باید سراغ کدام صفت دیگر رویم.

"ادعیه فقط برای خواندن خدا نیستند .ادعیه منشورهای انسان شناسی و جامعه شناسی و قرب به خدا هستند چه در ساحت فردی و چه ساحت اجتماعی..."

 

 

جلسه9:

نوع 5:فراز هایی که نسبت کل اشیاء با خداوند تبارک و تعالی است.

" یا مَنْ‏ کُلُّ شَىْ‏ءٍ خاضِعٌ لَهُ، یا مَنْ کُلُّ شَىْ‏ءٍ خاشِعٌ لَهُ، یا مَنْ کُلُّ شَىْ‏ءٍ کآئِنٌ لَهُ، یا مَنْ کُلُّ شَىْ‏ءٍ مَوْجُودٌ بِهِ، یا مَنْ کُلُّ شَىْ‏ءٍ مُنیبٌ اِلَیْهِ، یا مَنْ کُلُّ شَىْ‏ءٍ خآئِفٌ مِنْهُ، یا
مَنْ کُلُّ شَىْ‏ءٍ قآئِمٌ بِهِ، یا مَنْ کُلُّ شَىْ‏ءٍ صآئِرٌ اِلَیْهِ، یا مَنْ کُلُّ شَىْ‏ءٍ یُسَبِّحُ‏
بِحَمْدِهِ، یا مَنْ کُلُّ شَىْ‏ءٍ هالِکٌ اِلاَّ وَجْهَهُ "

 

در واقع این فراز ها به ما هستی شناسی را یاد می دهد. در واقع توانایی شناسایی قوانین ثابت در عالم هستی را به ما می آموزد. کل هستی خاضع و خاشع است برای خدا . کل هستی سیر می کند به سوی خدا. کل هستی هیچ نیست الا وجه خدا. این به ما کمک می کند که هم خودمان را با جریان هستی یکی کنیم و خاضع وخاشع باشیم و هم این که ویژگی های ذاتی سایر پدیده ها را می آوریم تا از آنها بهره ببریم.

 

 

جلسه10:

نوع 6:تجلی اسماء خدا در مقابل یک سری موقعیت ها یا اشخاص خاص.

" یا مَنْ اِلَیْهِ یَهْرَبُ‏ الْخآئِفُونَ، یا مَنْ اِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ، یا مَنْ اِلَیْهِ یَقْصِدُ الْمُنیبُونَ، یا مَنْ اِلَیْهِ‏
 یَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ، یا مَنْ اِلَیْهِ یَلْجَأُ الْمُتَحَیِّرُونَ، یا مَنْ بِهِ یَسْتَأْنِسُ‏
الْمُریدُونَ، یا مَنْ بِه‏ یَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ، یا مَنْ فى‏ عَفْوِهِ یَطْمَعُ الْخآطِئُونَ، یا مَنْ اِلَیْهِ یَسْکُنُ الْمُوقِنُونَ، یا مَنْ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ". 

 

این مدل از دعاها نیازهای ویژه ی گروهی خاص را معرفی می کند. مثلا یک انسان خائف نیازمند محلی است برای فرار از خوفش، یک انسان گنهکار نیاز به جایی دارد برای آرام شدن از فزع، یک انسان انابه کننده نیازمند مقصد است. پس فراز های نوع 6 کمک به شناخت نیازمندی های خاص ما در موقعیت های خاص در زندگی می کند و ما را در معرض استفاده خاص از اسماء الهی در موقعیت های ویژه ی زندگی مان قرار می دهد.

 

 

جلسه ی 11:

نوع 7:مدل افعل تفضیل. در واقع در این فرازها موقعیتی را معرفی کرده و خداوند را افضل این موقعیتها معرفی نموده است.

" یا اقرب من کل قریب، یا احبب من کل حبیب، یا ابصر من کل بصیر، یا اشرف من کل شریف، با اقوی من کل قوی."

این فرازها به ما کمک می کند تا زمینه های عام نیازمندی های مان را بشناسیم؛ مثلا ما به حب، بصیرت، شرافت، قدرت، جود، رافت نیاز داریم. پس خداوند را به عنوان راس آن رافع نیازها معرفی می کند. یعنی ما خداوند را راس تمام رافع نیازهایی که می شناسیم در نظر می گیریم.

 

 

جلسه ی 12:

نوع 8: تقریبا شبیه مدل قبلی است. درواقع معرفی خدا به عنوان بهترین در صفات مختلف.

" یا خیر المرغوبین، یا خیر المطلوبین، یا خیرالمذکورین، یا خیرالمقصودین و.."

ما در زندگی بارها نیاز رغبت را احساس کردیم! سراغ چه چیزی رفتیم؟ در این فرازها خدا را به عنوان بهترین کسی که در این احساس می توان به سمتش رفت معرفی می کند. طلب آبرو، طلب جاه، طلب عشق و خدا بهترین این مطلوبهاست. در واقع این فرازها مستقیما به نیاز ما اشاره کرده است و خدا را به عنوان غایه الغایات نیازها معرفی می کند.

 

 

جلسه ی 13:

تولد امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک.

نوع 9:مدل نفی محدودیت از صفات الهی. در واقع صفتی برای خدا ذکر می شود و سپس محدودیت از آن صفت برای خدا نفی می شود.

"یا من له نور لایطفی، یا من له نعم لاتعد، یا من له ثنا لایحصی یا..."

خاصیت این مدل برای ما کمک به شناخت بخشی از نیازمندی ها و شناخت آفت آن نیازمندی است. مثلا ما به ذکر نیاز داریم ولی آسیب آن فراموشی است؛ ما به نور نیاز داریم و آفت آن خاموشی است؛ ما به غنا نیاز داریم و آسیب آن فقر است.

 

 

جلسه ی 14:

نوع 10: جملات استثنا. یعنی صفتی قید شده و بعد استثنا می کنند که این فقط نزد خداست.

"یا من لا مفزع الا الیه، یا من لا مفر الا الیه، یا من لا حول و لا قوه الا به، یا من لا یستعان الا به و.."

این فرازها محل هایی برای رفع نیازمندی های ما؛ معرفی می کند که این محل خداست. پس ما باید به این نیازمندی ها اشراف پیدا کنیم و بعد در نظر بگیریم این نیازها هیچ پاسخ کامل و درستی ندارد مگر در ساحت ربوبی پروردگار.

 

 

جلسه ی 15:

نوع 11: مدل اثبات و نفی.

"یا من یری ولا یری، یا من یخلق و لا یخلق، یا من یهدی و لا یهدی، یا من یحیی و لا یحیی و.."(افعال دوم مجهولند)

این مدل از این نظر مهم است که برهان و یقین زمانی در انسان شکل می گیرد که وقتی موضوعی را شناخت، نقضش هم در ذهنش شکل بگیرد. به زبان ساده تر گاهی ما در زندگی یک سری صفات خدا را می پذیریم اما جوری زندگی نمی کنیم که خداوند خودش دیگر مورد این فعل قرار نمی گیرد. مثلا ما باور داریم که ما مخلوقیم و خدا ما را خلق کرده است اما احساس نمی کنیم که خدا خودش دیگر خلق  نشده است یا مثلا چیزی را از خدا می خواهیم ولی پس از داده شدن احساس نمی کنیم که در ادامه هم به خدا نیاز داریم.

 

 

جلسه ی 16:

نوع12:در این مدل تجلی اسما خدا در موقعیت های مشخص مورد توجه قرار گرفته است:

"یا من فی البر و البحر سبیله، یا من فی الافاق آیاته، یا من فی الایات برهانه، ..."

در واقع این فرازها صحنه هایی را معرفی می کند که در هر صحنه یکی از اسما الهی متجلی تر است. کاربرد این فرازها تقویت تفکر ما در آیات و سیر در زمین و آفاق است و اینکه در هریک از این موقعیت ها دنبال چه چیزی بگردیم. مثلا در دریاها به دنبال عجائب خدا و در کوه ها به دنبال خزائن و... . از سوی دیگر می توانیم یک سری از نیازهای خود را در بخش های مختلف هستی پیدا کنیم مثلا اگر دنبال سبیل هستیم به بر و بحر توجه کنیم یا اگر به هیبت احساس نیاز می کنیم در حساب قیامت تعمق نماییم و...

 

 

جلسه ی 17:

نوع 13:معرفی خداوند حول یک موضوع واحد:

"یا نورالنور یا منورالنور یا خالق النور یا ..."یا "یا حی قبل کل حی یا حی بعد کل حی یا..."

نکته ی مهم: نور،حیات و... یکی از اساسی ترین نیازهای ما در زندگی هستند که در این فرازها با تمام لوازم ،پس و پیش ها، آثار و...آشنا شده و همه را به ذات باری تعالی منتسب می دانیم.

 

 

جلسه ی 18:

نوع 14:بر عکس نوع 13 یک اسم خداوند را در صحنه ها و موضوعات مختلف معرفی می کند.

"یا رب النبیین و الابرار،یا رب الصدیقین و الاخیار،یا رب الصغار و الکباریا..."

این فرازها به ما کمک می کند تا ضمن شناخت نیازهای اصلی خودمان، به بروز و ظهور آن در صحنه های مختلف پی ببریم. ما همه نیازمند یک سرپرست و رب هستیم ولی این ربوبیت حیثیت های مختلف پیدا می کند که ما باید آنها را از هم افتراق دهیم.

 

 

جلسه ی 19:

نوع 15:مدلی که اشاره می کند به اینکه مطلوب های عالم صرفا از آن خداست.

"یا من له العزه و الجمال یا من له الهوا و الفضا و..."

این دسته فرازها به ما کمک می کند که مطلوب های حقیقی عالم را بشناسیم و بدانیم برای نیل به آنها مسیری غیر از تمسک به صاحب اصلی آن یعنی خداوند وجود ندارد.

 

 

جلسه ی 20:

نوع 16:بخشی از فرازهای دعای جوشن کبیر به احساس نیاز و طلب به عنوان بستر دعا و ذکر اسم رب اشاره می کند:

"یا شافی من استشفاه،یا کافی من استکفاه،یا هادی من استهدی یا..."

پس گاه برای تجلی صفات خدا در زندگیمان باید احساس نیاز به آن صفت کرده و بطلبیمش.

 

 

جلسه ی 21:

نوع 17:ذکر اسما خدا در قبال همه ی انسان ها:

"یا من خلقنی و سوانی،یا من رزقنی و ربانی،یا من اطعمنی و..."

این دعاها نیازهای ضروری و اولیه ی نوع انسان را برای ما مشخص می کند. در واقع نقش تلنگر را دارد چرا که گاه ما به دلیل برآورده شدن مکرر این نیازها اصلا آنها را در نظر نگرفته و نیاز به دعا برای آن نمی بینیم.

 

 

جلسه ی 22:

نوع 18:تجلی اسما خدا در برابر گروه های خاصی از انسانها.

"یا حبیب الباکین، یا سید المتوکلین، یا هادی المضلین، یا انیس الذاکرین، یا اله الخلق اجمعین..."

باید در مقاطع و برهه های مختلف زندگی، نزدیک ترین و مهم ترین نیازمندی خود را شناسایی کرده واز اسم خاص پروردگار در آن موقعیت خاص استعانت بجوییم.

 

 

 

جلسه ی 23:

نوع 19:تولید یکسری صفات از یک سری صفت دیگر.                               

 "یا من ذکره شرف للذاکرین"=ذکری وجود دارد که تولید شرف می کند.                     "یا من شکره نور للشاکرین"=شکری وجود دارد که تولید نور می کند.                       "یا من بابه مفتوح للطالبین"=....

این فرازها به ما یاد می دهند که چطور رفع یک نیاز می تواند رفع نیاز دیگری را به دنبال داشته باشد. اگر نیاز به شکر را درست برطرف کنید نیاز به فوزتان هم برطرف می شود و...

 

 

جلسه ی 24:

نوع 20:یکی از این مدل ها که برای مطالعات معرفتی خیلی خوبه معرفی صفاتی از خداست که یکسری از صفاتش اینقدر بلنده که ممکنه انسان متوجه نشه و یکسری از صفاتش کاملا دم دستیه. بذارید یکی از فرازها رو من بخونم و توضیح بدم. تو یکی از فراز هایی که با این مدل کار شده در دعای جوشن کبیر می فرماید یا من "لا شریک له و لا وزیر" یعنی ای کسی که نه شریکی براش هست و نه وزیر یا من "لا شبیه له و لا وزیر" ای کسی که نه شبیهی براش هست و نه نظیری این توصیفات توحیدی خداست؛ بلنده ممکنه آدم نتونه با اینها ارتباط بگیره .بعد اینا رو ورمی داره می آره پایین تجلی همون صفات بلند رو این پایین شروع میکنه به وصف کردن. میگه خب اونو متوجه نمیشین؟ "یا خالق الشمس و القمرالمنیر" آه آهان این خورشید و ماه خودش خیلی بی نظیره؛ پس خالقشم خیلی بی نظیره. "یا مغنی الباعث الفقیر" آدم فقیرو...خیلی کار با کرامت جالبیه. "یا رازق الطفل الصغیر" آهان اینکه بچه خودش بلده گریه کنه یکی بهش یاد داده خیلی کار بی شبیهیه. خدا وکیلی خیلی نابه "یا راحم الشیخ الکبیر ...یا جابر العظم الکثیر" ای کسی که استخون شکسته رو جوش میدی. همین آقا راست میگه. خدا وکیلی شما فکر کن استخون می شکنه هیچ احدی نمیتونه استخون جوش رو بده. آدم ها نهایتا این استخون رو میندازن سرجاش، آتل میبندن و گرنه کسی نمی تونه استخون رو جوش بده. مثلا پا رو وا کنه نقطه جوش بزنه؟! کسی که همچین کاری رو نمیتونه بکنه. ای کسی که استخون جوش می دی.چقد بین ظیره خب تجربه کردی؟ حالا دوباره بیا برگرد عبارت اول رو بخونیم. "یا من لا شبیه له و لا نظیر" رو دیدی؟ حس پیدا کردی نسبت بهش؟ این فراز ها فرازهایی اند که صفات  بلندی از خداوند رو در کنار یه سری صفات دم دستی که ما باهاشون زندگی می کنیم قرار میدن تا یه بهانه ای باشه که از طریق صفاتی که بهشون دسترسی داریم بتونیم اون صفات بلند رو شناسایی کنیم؛ لذا باید بگم این فراز ها، فرازهای فوق العاده ای اند برای معرفت و شناخت خدا و اینکه انسان بتونه از موضوعات جزیی سیر کنه و حقایق کلی رو دریافت کنه. برای اونایی که اهل تفکر و فکر و تعمق و خلاصه معما و سئوال و اینجور مسائل هستند این فراز ها فراز های به شدت علمی و قابل استفاده ییه. این جمله به این معنی نیست که فرازهای دیگه علمی نبودنا. فرازا همشون علمی ومعرفتی بودن. اینا بطور مشخصی یه سیر تفکری و علمی در خودشون دارن و از این نظر ممتاز شدن. ان شاء الله که برکت این دعا و این تعمق ها هرچه بیشتر معرفتمون نسبت به پروردگارمون رو بالا بره و زندگی ما رو فتح بکنه.

 

 

جلسه 25

ما مدل های مختلفی که در فرازهای جوشن کبیر اومده رو با هم کار کردیم و امروز می خوایم یه مدل بیست و پنجمی رو با هم کار کنیم. یکسری از فراز های جوشن کبیر به صورت فاعل و مفعول اومده یا خیر ذاکر و مذکور یا خیر شاکر و مشکور یا خیر حامد و محمود... . این فراز ها دو استفاده ی بسیار مهم داره. اول، نیازمندی های ما در زندگی نیازهای دو طرفه ی فاعل و مفعولی است. ما دوست داریم هم کسی رو دوست داشته باشیم و هم کسی ما رو دوست داشته باشه. ما هم دلمون می خواد محب باشیم و هم محبوب ما هر دوتاشو میخوایم و این نظام دوتایی در همه ی صفات و نیازمندی های ماست؛ هم شاهد و هم مشهود؛ هم ببینیم و هم دیده بشیم. البته این نکته به راحتی می تونه منحرف شه اگر فاعل و مفعول حقیقی رو نبینیم ممکنه بجاش مردم رو در نظر بگیریم؛ مردم شاهد باشن و... . درسته که میگیم شما فاعل و مفعول باشین ولی مفعولی که فاعلش خداست. دوست داشته باشم خدا را و دوست داشته باشد مرا خدا. نه اینکه کاری کنیم که مردم ما رو حمد کنند با اینکه کار خوبی نیست. و نکته دوم حواستون باشه چه شاهد باشیم و چه مشهود شاهد و مشهود بودن برای خداست "یا خیر شاهد و مشهود". اگر یه جایی شاکر شدید فکر نکنید که این شما بودید که شکر کردید که توان شکرتون هم از خداست اگه یه جایی خدا ازتون شکر کرد گفت چه بنده ی خوبی نکنه یه وقت باد بیافته زیر گلوتون! اگر خدا داره شما رو شکر می کنه مشکور واقعی خداست. پس چه فاعل بودید چه مفعول بدانید آن قدرتی که شما را فاعل کرده از خداست. پس فاعل حقیقی خداست و آن صفت منحصر به فردی که شما رو مفعول قرار داده اون صفت هم برای خداست. پس بهترین فاعل و مفعول خداست؛ شاکر و مشکور خداست حامد و محمود خداست؛ همه ی اینا خداست.

این نوع فراز خیلی توی زندگیمون مهمه. یکی اینکه ما به صفات دو طرفه احتیاج داریم یعنی هم نسبت به خدا ذاکر باشیم و هم خداوند ما رو ذکر کنه ما به هر دوتای اینا احتیاج داریم ولی با توجه به خدا و نه با توجه به مردم و نکته دومشم اینه که یادمون باشه چه شاکر باشیم و چه مشکور چه حامد باشیم و چه محمود این ما نیستیم که داریم اینکارا رو می کنیم که توانش و ویژگی هاش رو خدا به ما داده پس واقعا "خیر حامد و محمود" خدای تبارکه. ان شاء الله که این نگاه عمیق در زندگیمون جاری بشه که اگه اینجوری بشه دیگه چشممون واقعا به خداست چشممون به دست مردم و به دهن مردم و فکر مردم و ذهنیت مردم نخواهد بود و این ما رو به یک انسان موحد و بزرگ تبدیل می کنه که  قبل هرچیز و با هرچیز و بعد از هرچیز خدای تبارک وتعالی رو میبینه. ان شاء الله که ما بتونیم به برکت امیرالمومنین و برکت این ماه مبارک در این شب های قدر عقب افتادگی هایمان را جبران کنیم.

 

 

شب قدر شبی ست که انسان می تواند قدر و ظرف خود را برای پذیرش حقایق گسترده تر نماید و ظرفیت انسان با احساس نیاز بیشتر بالا می رود. باید با این نیت دعای جوشن کبیر بخوانیم که من می خواهم نیازهای خودم را بیشتر بشناسم تا ظرفم گسترده تر شود تا از حقیقت بیشتر در این ظرف من نازل شود...

التماس دعای فراوان

 

 

نویسندگان: محبوبه آب شیرینی، مریم جعفری