راه های در امان ماندن از وسوسه

 بسم الله الرحمن الرحیم

اینکه انسان مرتبا در مورد عمل به کارهایی که به درست و خیر بودن آن ها علم دارد ، شک و تردید داشته باشد و در زندگی دچار سکون شده و از حرکت در مسیر رشد باز بماند ، به واقع شری است  که انسان را تهدید می کند؛ شری که در بعد روابط فردی و اجتماعی انسان بارها گریبان گیر او می شود . این همان وسوسه است که برای در امان ماندن از آن چاره ای جز پناه بردن به خداوند وجود ندارد.

v    با پناه بردن به رب ناس ، انسان به ربوبیت پروردگار اعتراف می کند و خود را تحت تربیت او قرار می دهد و در تمامی حوائج کوچک و بزرگ به او رجوع می کند

v    با پناه بردن به ملک ناس ، انسان خدا را ملک خود می داند و بنده سر بر فرمانش می شود تا با اعمال قدرت خداوند، از تمامی شرور در امان بماند.

v    با پناه بردن به اله ناس ، در طریق عبودیت او گام می نهد و از عبادت غیر او می پرهیزد. جز آنچه او اراده می کند ، اراده نمی کند و جز آنچه او می خواهد، عمل نمی کند.

رب ، ملک و اله یک جنبه حقیقی دارند و یک جنبه اعتباری . جنبه حقیقی، آن چیزی است که در ارتباط با خداوند وجود دارد و هر کدام یک پناهگاه مستقل برای در امان ماندن از شرور هستند. جنبه اعتباری آن در ارتباط با مردم جامعه بروز می کند. انسان ها در میان این اعتبارات و قوانین اجتماعی زندگی می کنند که با تدبر در این قوانین به نتایج ارزشمندی می رسیم:

§        در این قوانین ، معلم ، پدر، مادر یا برخی شخصیت های دیگر نقش مربی انسان را دارند (رب او هستند) پس به خاطر پدر و مادر و سایرین ، دستورات خدا را کنار نگذاریم.

§        در این قوانین ، انسان ها مالک چیزهایی هستند که تحت تملک آن هاست مانند خانه ، ماشین ، فرزندان و ... (ملک) پس به خاطر آن ها دستورات خدا را کنار نگذاریم.

§        در این قوانین ، انسان به کسی عشق می ورزد، خواسته هایش را با خواسته های او هماهنگ می کند و جز رضایت او را طلب نمی کند (اله). پس به خاطر این عشق ها ، دستورات خدا را کنار نگذاریم.

زمانی که توانستیم علی رغم زندگی در جامعه و پایبندی به قوانین و اعتبارات ، رب و ملک و اله حقیقی را بشناسیم و تنها به او پناه ببریم، می توانیم از تمامی شرور در امان باشیم.

سوره مبارکه ناس

نویسنده: سمیه محمدی